Malarz, grafik i teoretyk sztuki pochodził z Grodźca. Urodził się w 1913 r. Studiował w latach 1930–1938, ukończył Państwową Szkołę Sztuk Zdobniczych Przemysłu Artystycznego w Poznaniu, a następnie Akademię Sztuk Pięknych w Krakowie – Wydział Malarstwa. Uczestniczył w kampanii wrześniowej,  później trafił do obozu jenieckiego.

Po II wojnie światowej zorganizował w Krakowie Związek Polskich Artystów Plastyków. Został rektorem krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Od 1968 roku kierował Katedrą Malarstwa i Rysunku na Wydziale Grafiki ASP w Krakowie aż do przejścia na emeryturę w 1984 r. Został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Złotym Krzyżem Zasługi. Był laureatem wielu konkursów artystycznych w kraju i za granicą. Uczestniczył w około 170 wystawach i plenerach malarskich.
Z rodzinnym miastem łączyła go silna więź. Regularnie odwiedzał Będzin i Grodziec. Uczestniczył także w plenerach malarskich „Będzińskie pejzaże”. Zmarł w 2004 r. w Krakowie.
Na wniosek Towarzystwa Przyjaciół Będzina Rada Miejska w Będzinie uchwałą nr XXI/281/2000 z dnia 17 kwietnia 2000 r. nadała profesorowi Janowi Świderskiemu Honorowe Obywatelstwo Miasta Będzina. 2 czerwca ustanowiono Dniem Pamięci profesora Jana Świderskiego.

Świderski, „Dorotka, spojrzenie na Łagiszę”, olej na płótnie, 40 x 50,5 cm, 2000 r., ze zbiorów Muzeum Zagłębia w Będzinie

Świderski, „Pejzaż przemysłowy”, olej na płótnie, 100 x 81 cm, 1964 r., ze zbiorów Muzeum Zagłębia w Będzinie

Świderski w pracowni Xawerego Dunikowskiego, 1931 r. Fot. ze zbiorów Muzeum Zagłębia w Będzinie.