Pani Hanna Parysiewicz przyszła na świat 1 czerwca 1907 roku w Łagiszy k. Będzina, jako córka Stanisława i Stefanii z Parysiewiczów. Hanna wyrosła na piękną kobietę, której zainteresowania były związane ze sztuką.

Ukończyła Prywatne Żeńskie Liceum Heleny Kaplińskiej, a następnie Miejską Szkołę Dramatyczną w Krakowie. Jako młoda aktorka zadebiutowała na deskach Teatru  Polskiego w Warszawie w 1928 roku w  sztuce „Tamten” Gabrieli Zapolskiej w roli Kloci, co przyniosło jej angaż na sezon 1928/29 i dołączyła do zespołu. Wiosną 1929 r. już grała w zespole M. Balcerkiewicza w Kielcach, Częstochowie i Cieszynie. W swoim dorobku artystycznym Pani Hanna posiada wiele ról zagranych przed II wojną światową na scenach teatrów warszawskich, m.in. Teatru Ateneum, Teatru Komedia, Stołecznym Teatrze Powszechnym i wielu innych, mniejszych scen. W czasie okupacji  przez kilka miesięcy występowała w teatrze warszawskim „Złoty Ul” działającym na Nowym Świecie. Teatr działał pod kierownictwem legendarnego dyrektora Jerzego Boczkowskiego, który zapewnił wysoki poziom tej scenie. Po zakończeniu angażu Pani Hanna podjęła pracę kelnerki, a następnie pracownika fizycznego w warsztacie ślusarskim.

Do ukochanego zawodu powróciła po wojnie i występowała w Teatrze Nowym, Syrena, oraz Dramatycznym w Warszawie. W latach 1961-68 otrzymała stały angaż w Teatrze Klasycznym. Pani Hanna, jako kobieta o nieprzeciętnej urodzie dała się skusić X muzie i  jeszcze przed wojną widzowie mogli podziwiać jej wyjątkowy urok w wielu ekranizacjach filmowych. Po wojnie również przyjmowała role filmowe i zagrała m. in. w filmie „Warszawska syrena” (1956 r.), „Trudne małżeństwo” (1961 r.) czy „Pocztówka z Buenos Aires” (1966 r.). Artystka pozostawiła po sobie duży dorobek artystyczny, a o jej talencie świadczy wielość zagranych głównych i drugoplanowych ról teatralnych oraz filmowych. Aktorka scen teatralnych i X Muzy zmarła 22 czerwca 1968 roku w  Warszawie.

Hanna Parysiewicz, lata 30. XX w., ze zbiorów Narodowego Archiwum Cyfrowego.

Hanna Parysiewicz w roli Antygony na deskach Teatru Dramatycznego, 1958 r., fot. F. Myszkowski, źródło: Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie.