1 września  przypada 83 rocznica wybuchu II wojny światowej. Ten największy w historii konflikt zbrojny rozpoczął się od ataku hitlerowskich Niemiec na Polskę.

Według relacji ks. Mieczysława Zawadzkiego- proboszcza parafii św. Trójcy w Będzinie, już pierwszego dnia wojny na miasto spadły bomby lotnicze. Na początku działań militarnych we wrześniu 1939 roku Będzin oraz Zagłębie Dąbrowskie stanowiły peryferia rozlokowanej wzdłuż polsko- niemieckiej granicy Grupy Operacyjnej „Śląsk”, podlegającej pod względem operacyjnym Armii „Kraków”. W skład wspomnianej grupy wchodziły m.in. grupy 23. Pułku Artylerii Lekkiej z Będzina, które uczestniczyły w walkach na terenie ziemi pszczyńskiej. Po starciach militarnych w tym rejonie, oddziały te wycofały się za Przemszę, również poprzez Będzin. Natomiast teren Zagłębia Dąbrowskiego był zajmowany stopniowo przez wojska niemieckie. Największą rolę w tej kwestii odegrał pułk SS „Germania”, a za całość przejęcia regionu przez okupantów odpowiedzialny był generał Georg Brandt. Samo wkroczenie Niemców do Będzina przebiegło raczej spokojnie i nie spowodowało ofiar śmiertelnych. Dopiero kolejne dni września 1939 roku przyniosły tragedię miejscowej ludności. W pierwszych dniach po zajęciu miasta została w Będzinie utworzona placówka RAD (Reichsarbeitsdienst) – Służba Pracy Rzeszy. Na jej czele stanął radca regencyjny Holle, który przybył z Wrocławia.  Terror niemiecki nastąpił bardzo szybko. Z 8/9 września została podpalona będzińska synagoga z modlącymi się w niej Żydami.

W połowie września 1939 roku Niemcy przystąpili do budowania zrębów administracji cywilnej na zajętych terenach. W Będzinie na czele administracji stanął burmistrz. Był nim powołany 14 września 1939 roku, pochodzący ze Śląska Opolskiego, Hans Kowhol. Będziński urząd miejski był podzielony między innymi na wydziały -  ogólny, obrachunkowy, mieszkaniowy i policyjny. Na czele tego ostatniego stał Tisler.