Dziś przypada 80. rocznica wybuchu Powstania Warszawskiego – jednego z najtragiczniejszych i najbardziej heroicznych działań podjętych przez Armię Krajową. Zryw powstańczy – przeprowadzony w ramach akcji „Burza” – trwał od 1 sierpnia do nocy 2/3 października 1944 r., kiedy to zawarto „Układ o zaprzestaniu działań wojennych w Warszawie”. Powstanie zakończyło się porażką, ale pokazało światu wolę walki Polaków o wolność i niepodległość, której nie mogło zniszczyć nawet niemieckie okrucieństwo.
Muzeum Zagłębia w Będzinie włączyło się w tym roku w ogólnopolską kampanię „BohaterON – włącz historię”, która ma na celu upamiętnienie często nieznanych bohaterów, m.in. uczestników Powstania Warszawskiego. W ramach kampanii przypominamy Państwu sylwetkę Jerzego Krąkowskiego, pochodzącego z Gzichowa powstańca warszawskiego.
Jerzy Krąkowski urodził się 31 grudnia 1915 r. Jego rodzice – Mieczysław i Maria – sprowadzili się dwa lata wcześniej do Pałacu Mieroszewskich, gdzie ojciec Jerzego został zarządcą dóbr Towarzystwa Kopalń i Hut Sosnowieckich. Jerzy i jego starszy brat – Andrzej – odebrali staranne wykształcenie w lokalnych będzińskich szkołach, a następnie wyjechali na studia do Warszawy. Podczas okupacji Jerzy Krąkowski działał w ruchu oporu i wstąpił w szeregi Armii Krajowej. W trakcie Powstania Warszawskiego został oficerem łącznikowym w zgrupowaniu majora Bernarda Romanowskiego ps. „Wola”. Siły majora Romanowskiego walczyły w Śródmieściu m.in. o bazylikę Świętego Krzyża, komendę Policji przy ul. Krakowskie Przedmieście oraz o siedzibę Ministerstwa Spraw Wewnętrznych przy ul. Nowy Świat.
Jerzy Krąkowski przeżył II wojnę światową. Pracował najpierw w Katowicach, a później w Warszawie. Był dwukrotnie żonaty, ale nie doczekał się dzieci. Zmarł 12 lutego 2003 r.
Opis fotografii: Jerzy Krąkowski w 1938 r. Andrzej i Jerzy Krąkowscy, „Wspomnienia o Gzichowie i Zagłębiu Dąbrowskim z okresu 1913-1939”, 1987 r. Zbiory Muzeum Zagłębia w Będzinie.
