Zieleń wzgórz, która biegnie na spotkanie odległej, błękitnej linii horyzontu. Ciągle dalej i dalej. Przed siebie. Bez końca.

Granica nieba i lądu jest wiecznym złudzeniem, metaforą niezmierzonej tęsknoty ku temu co poza i kiedykolwiek. Najlepiej rozumie to kartografia, smutno pogodzona z nieuchwytnym wdziękiem przestrzeni, którego nie może pomieścić żadna mapa.
To, co było i to, co być może zgubiły drogę. Leżą teraz ukryte w wysokiej trawie, która miękkim dywanem skrada się ku zimnym, kamiennym schodom, chcąc zrozumieć ich zamiary. Daremnie. Żadnego drogowskazu. Chłód wody spływającej do misy fontanny nasyca powietrze granitową pewnością, że to czas i miejsce właściwe dla wyjścia z labiryntu myśli i możliwości. Nie można dłużej zwlekać.
Pora wyruszyć. Czekają wysokie wieże, w okna których zaglądają wędrowne ptaki i planety. Za lśniącymi kotarami wodospadów słońce odmierza czas, każdą jego garść dzieląc niespiesznie na teraz i zawsze. Pora wyruszyć. Czekają zimne, lodowe jeziora, które niczym lustra odbijają energię naszych pragnień. Droga. Ciągle dalej i dalej. Przed siebie. Bez końca. Poza horyzontem czekają miejsca niemożliwe, nieodkryte, nieprzewidziane… Miejsca, do których wędrujemy.

*

W związku z przedłużającym się zamknięciem obiektów zapraszamy Państwa do wirtualnego zwiedzania wystawy Tutaj i ponad czasem. Kreacje wyobraźni Elżbiety Dutkiewicz. W kolejnej odsłonie prezentujemy obrazy olejne. W tym trudnym czasie media elektroniczne ułatwiają nam codzienne funkcjonowanie, jednak nie są w stanie zastąpić wyjścia z domu, kontaktu z drugim człowiekiem, spotkania ze sztuką, doświadczania, przeżywania, poznawania i… ż y c i a. Nie oddalajmy się od niego. I cieszmy się wszystkim, co nas wzbogaca, fascynuje, porusza, zachwyca, co jest dostępne. Zapraszamy do świata wyobraźni Elżbiety Dutkiewicz.

Wystawa w Pałacu Mieroszewskich

Świt nad zalewem

Wyjście z labiryntu

Pokój na wieży

Wodospad

Porzucone obrazy

Wystawa w Pałacu Mieroszewskich