Z dziejów powiatu będzińskiego. Część II - Struktura urzędu powiatowego
Ustawa z roku 1866 roku, opublikowana w Dzienniku Praw Królestwa Polskiego zarząd powiatem (ujezdem) oddawała w ręce naczelnika powiatu, dodając mu do pomocy urząd powiatowy.
Ustawa z roku 1866 roku, opublikowana w Dzienniku Praw Królestwa Polskiego zarząd powiatem (ujezdem) oddawała w ręce naczelnika powiatu, dodając mu do pomocy urząd powiatowy.
Zapraszamy Państwa do wspólnej zabawy – na naszej stronie internetowej i fb będziemy zamieszczać zadania związane z obiektami Muzeum Zagłębia oraz historią naszego miasta i regionu. Uważni czytelnicy naszych wpisów z pewnością nie będą mieli problemu z ich rozwiązaniem – podpowiedzi znajdują się w opublikowanych artykułach. Rozwiązanie podane zostanie przy okazji zamieszczenia kolejnej zagadki.
Zanim zapoznam Państwa z działalnością przywołanego w tytule atelier, chciałabym się odnieść do fragmentu komentarza naszej czytelniczki z poprzedniego odcinka: (…) Zdjęcia mają w sobie to coś. Nie sposób się nie zgodzić z tak trafnym podsumowaniem odbioru kunsztu dawnej fotografii.
W związku z tym, że nie udało się zrealizować postulatu szlachty, dotyczącego powrotu do ordynacji menniczej Stefana Batorego (wprowadzono ją w 1580 roku), postanowiono wprowadzić nową ordynację menniczą. W roku 1650 doszło więc do uporządkowania systemu monetarnego w Rzeczypospolitej.
Średniowieczny Zamek w Będzinie odbudowano w latach 1952- 1956 wg projektu inż. architekta Zygmunta Gawlika. Czternastowieczna piastowska warownia wróciła do dawnej świetności . Jest dzisiaj prawdziwą perłą będzińskiego średniowiecza, wspaniałą wizytówką miasta, ogromną atrakcją turystyczną regionu i najstarszą siedzibą naszego muzeum. Wszyscy jesteśmy z niego dumni :-). Nie zawsze jednak tak wspaniale wyglądał. Poniżej prezentujemy kilkanaście zdjęć zamku będzińskiego z okresu przed jego ostatnią odbudową oraz zdjęcia wykonane w trakcie prac budowlanych.
Archiwalne zdjęcia pochodzą ze zbiorów Muzeum Zagłębia w Będzinie.
„(…) żona tego Bogwała Czecha stała bardzo często przy żarnach, mieląc. Litując się nad nią, mąż jej Bogwał mówił: Sine, ut ego etiam molam – to jest po polsku: Daj, ać ja pobruszę, a ty poczywaj!”. Tak ów Czech na zmianę mełł z żoną i często obracał kamień tak jak żona.” (Przekład R. Godecki, cyt. za: T. Michałowska: Średniowiecze. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2002, s. 266–267).
Przytoczona powyżej wypowiedź to najstarsze zdanie w języku polskim. Odnotowane w Księdze Henrykowskiej około 1270 roku, nawiązuje do czynności wykonywanej przez wieki w każdym domu.
„Ludzie mowią ze każdy goscz khtori iedzie zaluie tego miescza, ysz thak opusthoszalo”.
Lustracja królewska z 1564 r.
Lustracje królewskie z XVII w. mówią, że zamek będziński pomimo opuszczenia i pewnych uszkodzeń jest nadal zdolny do obrony. Już w następnej z 1570 r. czytamy:
: „…działek polnych funtowych żelaznych 3, półfuntowe 1, akownic osadzonych dobrych 11. Jeśliby ta atmata JKM była nie moglibyśmy rzetelney wiadomości powziąć”.
W tym cyklu prezentujemy Państwu zakłady fotograficzne działające na terenie Zagłębia pod koniec XIX i na początku XX wieku. Wspólna wycieczka w czasie zaczyna się w latach 60. XIX w., ponieważ wtedy w naszym kraju zostały odnotowane pierwsze zakłady fotograficzne, a tam gdzie jeszcze ich nie było docierali fotografowie wędrowni. Na terenie Zagłębia wiele zakładów działało bardzo krótko, dlatego nie zachowały się o nich konkretne informacje, ale były też firmy, które zdobyły renomę i przez lata skutecznie walczyły o tzw. palmę pierwszeństwa z konkurentami.